Νίκος Θεοδωρόπουλος - Πολιτικές Θέσεις
Η παιδεία ουσιαστικά στη χώρα μας ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
Μετά τη Β' Δημοτικού που το παιδί θα ξεκινήσει μία ξένη γλώσσα, ο οικογενειακός προϋπολογισμός έχει μπει στο τρυπάκι της παραπαιδείας. Όχι μόνο το φροντιστήριο, αλλά και η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο αποτελεί ΠΑΡΑΠΑΙΔΕΙΑ
Η Δημόσια παιδεία πρέπει να καλύπτει όλο το φάσμα της εκπαίδευσης
Το παιδί πρέπει να πηγαίνει στο σχολείο και να επιστρέφει στο σπίτι απαλλαγμένο από σχολικές υποχρεώσεις. Εντός του σχολείου πρέπει να γίνονται όλα. Παράδοση μαθημάτων, φαγητό, μελέτη με ομάδες εργασίας, ξένες γλώσσες, φροντιστηριακή μελέτη.
Αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους:
Ο ένας είναι να αναβαθμιστούν οι υπάρχουσες δημόσιες εκπαιδευτικές υπηρεσίες με ενίσχυση των κονδυλίων (είναι προφανές νομίζω ότι όταν έχει μηδενιστεί η φοροδιαφυγή αυτό μπορεί να γίνει), για εξοπλισμό υποδομές κλπ,
και ο άλλος είναι να αναλάβει αυτή τη διαδικασία ο ιδιωτικός τομέας με κατάργηση του δημόσιου όπως τον ξέρουμε σήμερα. Δηλαδή το κονδύλι για την παιδεία να μετατραπεί σε voucher/μαθητή και όλοι οι μαθητές - φοιτητές να φοιτούν σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Για να αποτραπεί η χαλαρότητα στους ιδιώτες σε σχέση με την ποιότητα της εκπαίδευσης αφού έτσι κι αλλιώς θα έχουν εξασφαλισμένο το κονδύλι ανά μαθητή από το κράτος, οι γονείς θα βαθμολογούν το εκπαιδευτήριο κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς (κάτι σαν feedback), το εκπαιδευτήριο θα λαμβάνει το 70% του voucher, και μόνο αν συγκεντρώσει υψηλή βαθμολογία θα λάβει και το υπόλοιπο 30%.
Οπότε η ποιότητα της εκπαίδευσης θα είναι de-facto εξασφαλισμένη.
Σε αυτή την περίπτωση θα έχουμε Δημόσια - Ιδιωτική Παιδεία (Ιδιωτική παιδεία που την καλύπτει οικονομικά το κράτος)
ΠΑΙΔΕΙΑ
Μετά τη Β' Δημοτικού που το παιδί θα ξεκινήσει μία ξένη γλώσσα, ο οικογενειακός προϋπολογισμός έχει μπει στο τρυπάκι της παραπαιδείας. Όχι μόνο το φροντιστήριο, αλλά και η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο αποτελεί ΠΑΡΑΠΑΙΔΕΙΑ
Η Δημόσια παιδεία πρέπει να καλύπτει όλο το φάσμα της εκπαίδευσης
Το παιδί πρέπει να πηγαίνει στο σχολείο και να επιστρέφει στο σπίτι απαλλαγμένο από σχολικές υποχρεώσεις. Εντός του σχολείου πρέπει να γίνονται όλα. Παράδοση μαθημάτων, φαγητό, μελέτη με ομάδες εργασίας, ξένες γλώσσες, φροντιστηριακή μελέτη.
Αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους:
Ο ένας είναι να αναβαθμιστούν οι υπάρχουσες δημόσιες εκπαιδευτικές υπηρεσίες με ενίσχυση των κονδυλίων (είναι προφανές νομίζω ότι όταν έχει μηδενιστεί η φοροδιαφυγή αυτό μπορεί να γίνει), για εξοπλισμό υποδομές κλπ,
και ο άλλος είναι να αναλάβει αυτή τη διαδικασία ο ιδιωτικός τομέας με κατάργηση του δημόσιου όπως τον ξέρουμε σήμερα. Δηλαδή το κονδύλι για την παιδεία να μετατραπεί σε voucher/μαθητή και όλοι οι μαθητές - φοιτητές να φοιτούν σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Για να αποτραπεί η χαλαρότητα στους ιδιώτες σε σχέση με την ποιότητα της εκπαίδευσης αφού έτσι κι αλλιώς θα έχουν εξασφαλισμένο το κονδύλι ανά μαθητή από το κράτος, οι γονείς θα βαθμολογούν το εκπαιδευτήριο κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς (κάτι σαν feedback), το εκπαιδευτήριο θα λαμβάνει το 70% του voucher, και μόνο αν συγκεντρώσει υψηλή βαθμολογία θα λάβει και το υπόλοιπο 30%.
Οπότε η ποιότητα της εκπαίδευσης θα είναι de-facto εξασφαλισμένη.
Σε αυτή την περίπτωση θα έχουμε Δημόσια - Ιδιωτική Παιδεία (Ιδιωτική παιδεία που την καλύπτει οικονομικά το κράτος)
.JPG)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει ο σχολιαστής. Το συγκεκριμένο θέμα είναι σοβαρό, και προσφέρεται μόνο για εποικοδομητικό διάλογο, σχόλια και προτάσεις.